In het hostal hadden we een ontbijt. Tijdens het ontbijt hadden we een heftige discussie over hoe de kerk om zou moeten gaan met taboe onderwerpen zoals homofilie. Wel een opwekkend onderwerp , maar niet heus dus , voor een slow starter zoals ik in de vroege ochtend.
Wie bedenkt nu zo'n onderwerp tijdens het vroege ontbijt. Van je medepelgrim moet je het wel hebben. De wandeling op zich was vrij vlot, wel met een klein beetje regen onderweg. Het was een wandeling van 25 km. Dit betekende dat we aan het eind van de dag 17 km verwijderd zijn van Santiago de Compostella. Dat was voer voor ons beiden om over de afgelopen weken te filosoferen. Tijdens een van de regenpauzes werd ik gebeld door Frans een broer van Jan. Hij vroeg of ik alleen was en of Jan niet in de buurt was. Ik kreeg een raar gevoel en dacht dat er iets ernstig aan de hand was. Frans beloofde om me een paar minuten later terug te bellen. Toen hij terugbelde, ben ik even op een afstand van Jan gaan staan. Gelukkig was het geen onheilstijding. Frans vertelde dat zijn familie Jan bij aankomst in Santiago de Compostella wilde verrassen door daar aanwezig te zijn. Eerder hadden ze zich voorgenomen om ons in Arzua onverwachts te verrassen. Ze hadden echter niet gedacht dat we reeds verder waren dan Arzua. Dus moesten ze kiezen voor een ander scenario om mij in het "complot" te betrekken. De bedoeling is dat naast Frans, zijn vrouw Anneke, schoonzus Yvonne ook Dolly, Jan in Santiago zou verrassen. Met Frans heb ik de afspraak gemaakt dat we telefonisch contact met elkaar zouden houden. Om de schone schijn op te wekken heeft Frans, Jan nog aan de telefoon gehad om te informeren hoe het met zijn gezondheid was. Hij vroeg zich al af waarom Frans mij belde en niet hem. Gelukkig had ik de smoes dat hij zijn voicemail altijd aan had. Voor mij was het voor morgen een prachtig vooruitzicht en de kunst hoe we de ontmoeting in scene moesten zetten. Wordt vervolgd.
Amato,
Peregrino Dominggo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten