Estella-Los Arcos 19 augustus 2009

Voor het maken van de verslagen zit ik nu in een internetcafe van ons hotel San Martin in Fromista. Ik kan ongestoord werken omdat niemand gebruik maakt van de 2 internetcomputers. Het verslag van Puente la Reina heb ik net verzonden. Jan ligt boven te slapen om bij te komen van de ver-moeienissen van vandaag. De route Castrojeriz naar Fromista was 25 km. Toch wel pittig. Maar over die route later meer. Het is nu 21.10 uur en om 22.00 uur is het gesloten.

De route van Estella naar Los Arcos was een stevige klim van 400 meter naar ca 800 meter hoogte met in het begin heel veel steile heuvels. De afstand die we moesten afleggen was 21 km en het was heet. Ook dit deel was de Romeinse route. Onderweg nog een oud Romeins badhuis op de foto gezet. Een foto gemaakt met Gudrun uit Duitsland en een Roemeens/Hongaars stel bij het plaatsje Villamayor de Monjardin. De man van Gudrun doet de Noordelijke route van de Camino de Santiago, langs de noordelijke Spaanse kust. De oudste route van de pelgrimstocht naar Santiago. Onze siesta hielden we samen met een Spanjaard uit Madrid onder de hooiberg. De hitte was echt niet te harden. Wat dat betreft hadden we bewondering voor een meisje uit Brazilie, Rafaela die op een rustige tempo haar trajecten aflegt. De afgelopen dagen kwamen we haar regelmatig tegen en we vroegen iedere keer belangstellend hoe het met haar ging. Het moet wel een energiek en sterk jong meisje zijn om deze pelgrimstocht alleen te kunnen lopen. Ze is wel van plan om Santiago te halen. We naderen nu bijna de provincie La Rioja bekend van de wijnen. We lopen zelfs door de wijnvelden. De kleine wijntrosjes zagen er zo smaakvol uit. Dus we maakten van de gelegenheid gebruik om een aantal druifjes te proeven. Wat waren we blij dat we door de verzengende hitte uiteindelijk Los Arcos bereikten. Aan het begin van het dorp stond gelukkig een gebouw met gekoelde drankautomaten. Dus voor ons was het symbolisch een moderne "oase". Af en toe denk ik waar ben ik aan begonnen. Maar als je lekker gedoucht hebt en fris en fruitig weer bijgekomen bent, dan ben je toch wel trots op jezelf en natuurlijk op mijn medepelgrim Jan dat we dit doorstaan hebben. Ondanks de ontberingen hebben we nog altijd dwars door alles heen heel veel lol. En een heerlijke "menu del dia" aan het eind van de avond compenseert heel veel.

Selamato,

Minggus

Puente la Reina -Estella 18 augustus 2009

Na 2 dagen in Puente la Reina te hebben doorgebracht vertrokken we heel vroeg richting Estella

onze volgende stop. Het was een afstand van 22 km met diverse lastige klimmetjes.Onderweg heel veel jonge perregrino´s (pelgrims) gesproken uit Brazilie, Valencia en Barcelona.Er was ook een Indonesisch meisje uit Malaga. Zij is geboren en getogen in Spanje. Haar vader is jaren geleden uit Celebes naar Spanje verhuisd en heeft een restaurant "Indonesia" in Malaga opgezet. Zij doet de pelgrimstocht met haar Spaanse vrienden op de mountainbike. De route die wij volgden was de Romeinse route de paden waren nog gedeeltelijk intact. Een vreemde gewaar-wording dat eeuwen geleden Romeinse soldaten hier liepen. Het gedeelte van deze route liepen we samen op met Edurdo van Zijl, een man van 28 jaar uit Zuid-Afrika woonachtig in London. Eduardo is bruggenbouwer en hij had vanuit zijn studie enige kennis van de Romeinse bouw-kunst. Hij heeft ook projecten gedaan in Singapore. Vanuit zijn Afrikaanse achtergrond hadden we ook iets gemeenschappelijk van uit de de kerk en het geloof. Dus onderweg hebben we nog gezangen en psalmen gezongen. Aangezien Eduardo een iets snellere tempo had, hadden we onderweg afscheid van hem moeten nemen. We proberen door de lastige klimmetjes toch

op tijd onze rustpauzes en iedere middag een welverdiende siesta te nemen. Door de hogere temperaturen ( boven de 30 graden) heb je het echt nodig. Onze fysieke conditie heeft het tot nu toe goed doorstaan, maar de hitte is een extra factor dat later op de dag parten gaat spelen.

Op tijd water drinken en onderweg op tijd water inslaan is wel het credo. We hebben nu gelukkig

een organisatie ontdekt die de bagage´s van pelgrims naar de volgende stop transporteert.

Dus wat we meenemen is het hoogst noodzakelijke. Voor Jan is het wel een uitkomst ivm de kleine notebook die hij op deze pelgrimstocht meegenomen heeft. Het ophalen van onze bagage

in Estella moesten we doen bij een Auberge Municipal (gemeentelijke herberg) zijn. Doodop als we waren wilden daar ook voor een slaapplaats boeken. Helaas de herberg was vol. Gelukkig

kon de manager voor ons een pension " San Andres" in het centrum regelen die redelijk goed-koop was. Het bijzondere van de Auberge Municipal was dat verstandelijk gehandicapten

de manager assisteerden als een soort leerproject. De assistenten bedienden ons met een gekoeld glas water. Het was heel erg aandoenlijk dat ze met ons meeleefden, toen er geen plaats

in de herberg was. ´s Avonds hebben we in en naburige restaurant het gebruikelijke "menu del dia "genomen. Aangezien we onderweg veel brood en fruit hebben meegenomen, hadden we

niet zo´n erge trek. Maar een ieder werd als voorgerecht getrakteerd op een groot bord Russische salade voor wel 2 personen. Het hoofdgerecht was kip ook voor ca. 2 personen. Naast ons zat een jong stel uit Australie die ook moeite had om alles op te eten. Het jonge stel maakt een wereldreis van een jaar. Ze zijn nu 4 maanden onderweg. Een van hun plannen was om Spanje aan te doen en de pelgrimstocht te lopen. Leuk was dat het meisje in Australie met Indonesische meisjes werkt op school. Zielig was dat ze vandaag tijdens het lopen ontzettend last had van grote blaren dat ze de Rode Kruis hebben ingeschakeld om het te laten behandelen. De blaren waren als eieren zo groot. Wat dat betreft mogen Jan en ik blij zijn dat we tot nu toe geen last van blaren hebben.

Al met al was het weer een enerverende dag met veel ontmoetingen en onderweg mooie historische plaatsen. De foto´s uploaden is voor ons via internet nog een hele klus. Maar we proberen van het weekend het voor elkaar te krijgen.

Selamato,

Minggus