maandag 7 september 2009

Verslag Mansilla de las Mulas-Leon 3/4 september 2009

Na het ontbijt in de hostal zijn we vroeg op weg gegaan. Mooi weer, mooie omgeving en de bergen die in de verte opdoemen. Bij Villarente zijn we de weg kwijtgeraakt. Aan een oud vrouw-tje de weg gevraagd. Beiden gingen we nog met het kwieke vrouwtje op de foto. Toen we de juiste route weer gevonden hebben, zijn we bij een bar/restaurant frisdrank gaan drinken en hebben we op het terras genoten van een heerlijk zonnetje. Dichtbij Leon moesten we ivm wat heuvels toch aan de bak. Bovenaan de laatste heuvel kregen we een riante bonus. Een schitte-rend uitzicht over de stad Leon met in de verte het kathedraal dat we de volgende dag zouden gaan bezoeken. Toen we dwars door de stad liepen was het te merken dat het een rijke stad is, alles zag er verzorgd uit. We hadden voor 2 dagen geboekt bij Hoteles Silken, vlak bij het centrum. Een prettige bijkomstigheid is dat het hotel naast internet ook WIFI heeft. We konden onze mails checken en de verslagen doorsturen. Na een aantal dagen te hebben gelopen, is het wel goed om in een prettige omgeving je rust te pakken en de teugels even te laten vieren. Een stad als Leon biedt ons hiervoor ook culinaire en cultureel gezien een uitgelezen mogelijkheid.
´s Avonds zijn we de stad in geweest en hebben we in een van de zijstraatjes in Leon in een mooi restaurant gegeten. Het menu was voor een 3 gangendiner spotgoedkoop, 10 euro. De eige-naresse van het pand is een Phillipijnse die al 25 jaar in Spanje verblijft. Om de mijlpaal van de 400 km grens te vieren, hebben we wijn gedronken, wat voor Jan uitzonderlijk is. Inmiddels beginnen we nu aan de aan de gedachte te wennen, dat Jan een volleerd wijndrinker is. Hij kan het zelf nog niet geloven en wordt er zelf extra vrolijk van. We hebben wel afgesproken dat hij niet in het restaurant bovenop de tafel gaat staan. De dag daarna op 4 september hebben we de kathedraal bezocht. Van buiten zag het al imposant uit, maar van binnen was het van een schoon heid die ik nog nooit gezien hebt. De ramen in glas in lood zijn werkelijk prachtig.
In stilte heb ik minutenlang zitten genieten. Daarna zijn we naar het prachtige San Marcos-klooster geweest en hebben we op het plein foto´s van het klooster gemaakt. Inmiddels wordt e de klooster als hotel geexploiteerd.

Met ons gaat het met wat kleine pijntjes goed. We hebben nu het juiste ritme te pakken.Toen we aan de Camino begonnen wisten wij niet wat ons te wachten staat, maar onderhand hebben we bijna 400 km erop zitten. Wie had dat gedacht na 4 weken.

Amato,

Peregrino Dominggo

Verslag St Jean Pied de Port- Roncevalles 11 augustus 2009

De eerste etappe zouden we starten vanaf Roncevalles in Spanje. Omdat er geen openbaar vervoer was. hebben we toch maar besloten om de eerst...