Vanuit Zubiri vertrokken we om 8.15 uur richting Pamplona, voor een route van 22 km. Het was een mooie tocht met heel veel snelstromend water parrallel aan de route. Erica uit Canada liep met ons. Uit haar verhalen bleek dat ze 3 jaar in Tonga heeft gewerkt en dat ze Engels aan kinderen in Tonga heeft gegeven. Van huis uit is ze Duitse. In Canada heeft ze op de Universiteit Spaans geleerd. Het kwam daarom voor ons goed van pas, bij ontmoetingen met de Spaanse dorpsbevolking. Erica heeft Pamplona niet gehaald. In een voorstadje is ze afgehaakt en is ze in een albergue gaan logeren. Onderweg kwamen we Sylvio uit Italie en haar vriendin Eugenie Kunst tegen. Van huis uit een Nederlandse die op 5 jarige leeftijd uit Nederland is vertrokken. Jan gaf beiden nog onderweg tijdens onze rustpauze nog een gratis massage. Hilariteit alom door het begeleidend commentaar van Jan. Wat dat betreft is het een geboren entertainer. Trouwens voor Erica hebben we ook nog "Oleh sioh" gezongen. Het laatste gedeelte van de route van Villava naar Pamplona was goed aangelegd met brede voet en fietspaden. Je kon zien dat rondom een grote stad als Pamplona de infrastructuur goed is. Om een uur om 20.00 uur kwamen we in Pamplona aan. Het is een stad dat een rijke historie uitstraalt. We besloten om in Pamplona een dag langer te blijven. We hadden een goed hotel aan de rand van de Citadel van de stad. Je had vanuit de Citadel een prachtig uitzicht over de stad, vooral s avonds had je een schitterend uitzicht over de stad. We logeerden in Hotel Eslava, een goed hotel gerund door een Spaanse familie. heel gemoedelijk. In het hotel hadden ze internet, dus konden we de laatste berichtjes en reacties uit Nederland lezen. Onze vrije dag in Pamplona hebben we relaxt doorgebracht, natuurlijk om bij te komen van de eerste inspanningen en indrukken van de eerste week. We zijn het met elkaar over eens dat Pamplona een stad is om nogmaals te bezoeken. Je raakt gewoon niet uitgekeken. Dit bericht ben ik nu aan het schrijven op donderdag 20 augustus in een internetcafe in Viana., Bar Bolera . Een obscuur barretje waar heel veel wordt gerookt. We lopen wat onze berichten en foto´s ook achter. We gaan daar nog iets voor bedenken om die inhaalslag te maken. Onderweg heeft niet iedere stad of dorp internet. Heel lastig. Er zijn nog zoveel dingen te vertellen die we meegemaakt hebben qua interessante ontmoetingen. De Camino de Santiago heeft toch iets speciaals en we genieten volop van de natuur en de ontmoetingen met pelgrims uit alle delen van de wereld. En wat de conditie betreft. We kunnen het allbei nog goed volhouden en wat belangrijk is we hebben allebei nog geen blaren. Als het goed is, is Jan nu in een andere cafe aan het internetten waar ze WIFI hebben en om 20.00 uur hebben we een afspraak om een bezoek te brengen aan de supermercado om fruit en brood te kopen voor morgen onderweg. Daarna om 21.00 uur gaan we ons storten op de menu van de dag oftewel een 3 gangendiner van 10 euro per persoon.
Amato,
Minggus
