Van Los Arcos naar Viana was een relatief makkelijke route van 19 km. Bij de start van de route werden we getracteerd op een uitgestrekt vallei. Onderweg veel wandelaars van de lokale bewolking die een vroege wandeling maken tussen Los Arcos en Torre del Rio een afstand van 6 km. Dus dat was iedere keer "Buenos diaz en bon camino".
In Los Arcos hadden we de avond daarvoor kennisgemaakt met een Belgisch echtpaar die als vrijwilliger 14 dagen de Auberge Municipal (Gemeentelijke herberg) beheerde voor de pelgrims. Toen we in het Engels om informatie vroeg, zag ik een Nederlands boek op tafel liggen en konden we snel overschakelen op het Nederlands. Ze hebben de Camino de Santiago al 3x gedaan.
Tijdens onze route naar Viana kwamen we weer Eduardo uit Zuid-Afrika tegen. Hij was in gezelschap van Elias, een Amerikaanse jongen van 22 jaar en van huis uit Marokkaan. Elias is islamiet en werkt voor een NGO tbv kinderen in Marokko. Hij probeert de kinderen in Marokko ervan bewust te maken om niet te vroeg op jonge leeftijd te gaan werken, maar om tijd te investeren in studie. Frappant was, dat Elias op badslippers loopt. Elias vertelde onderweg
dat Christenen en Islamieten vanuit het Oude Testament iets gemeenschappelijk hadden.
We hebben dezelfde aartsvader: Abraham en een van de kinderen Ismael is islamiet geworden.
Mijn kennis van de bijbelse geschiedenis is enigzins weggezakt om dat te kunnen bevestigen.
Onze Jan, zo creatief als hij is nam de gelegenheid te baat om voor te stellen dat we islamitische liedjes en christelijke liedjes gingen zingen. Elias zong moslimliedjes en Jan, Eduardo en ik zongen Stille nacht, Swing Low en Irish Blessing. Elias zei op een gegeven moment, als God nu op ons zou neerkijken, dan zou hij glimlachen. Tijdens de rustpauze bij een bar hebben we ook onder leiding van Jan gymnastiekoefeningen gedaan. En passant gaf Jan ook aan een Belgische vrouw uit Turnhout zijn welbekende schoudermassage. Na de pauze namen we afscheid van Elias en Eduardo. Ze liepen een iets snellere tempol en we hadden besloten om onze eigen tempo te lopen. In Viana aangekomen konden we nog niet terecht bij ons pension. Gelukkig konden we bij een bar/restaurant die WIFI had, met de laptop van Jan emails van familie checken en beantwoorden. Later op de avond hebben we in hetzelfde restaurant een " menu del dia" genomen. Omdat het druk was schoof Peter een Ier uit Dublin bij ons aan tafel. Peter werkt voor de Rabobank in Ierland en moet het inetrnetbankieren promoten. Hij is al verschillende malen op het hoofdkantoor in Utrecht geweest. Tijdens het eten hebben we wijn gedronken, dus dat was een goede slaapmuts om snel het bed in te duiken.
Amato,
Minggus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten